Geschiedenis
Het AEMF, (Anciens Etablissements Martin Freres) was ooit een van de grootste textielfabrikanten van België en werd in 1948 opgericht. Ze produceerden onder meer katoenen kaarden van allerlei soorten watten. In de jaren ’80 werd het bedrijf failliet verklaard. Enkele panden werden nog overgenomen, maar de locatie die wij bezochten werden aan hun lot overgelaten. Één van de gebouwen brandde af in 2004. Welk gebouw dit precies was, kunnen wij niet herleiden. Het was immers de bedoeling dat het gebouw gerenoveerd zou worden voor appartementswoningen.
Het bedrijf onder naam van Martin Frères bestaat overigens nog altijd, maar duidelijk niet meer op ons bezochte locatie.
Ons bezoek
Hoofdstuk 12: Oude textielreus
Een tijd terug ontdekten we deze oude fabriek. Het pand staat pal langs de snelweg en het zag er nog redelijk intact uit. Heel veel informatie konden we er niet over vinden, dus een goede reden om op ontdekkingstocht te gaan. Een toegang vinden tot het pand bleek een gemakkelijke opgave te zijn, alsof het zo moet zijn.
Wat zich hier ooit heeft afgespeeld is niet meer te herleiden, er is vrijwel niets overgebleven van de originele apparatuur. Her en der vinden we nog wat oud materiaal dat in een hoekje stof hapt. Verder is het gehele gebouw een betonnen bak geworden met veel graffiti. In één ruimte zien we nog twee oude posters van koffiereclame. Jammer dat het pand niet meer van dit soort elementen bevat. Qua industrielook kunnen we echter enkele mooie foto’s schieten, maar het zou leuker zijn als je nog wat geschiedenis van het pand zou kunnen zien. Nu moeten we een hele creatieve verbeelding gebruiken. Het pand heeft drie verdiepingen en je kunt tot slot ook nog een deel op het dak lopen.
Eenmaal buiten worden we voor de ingang van het pand aangesproken door een man die op een soort trailerkamp lijkt te wonen. De vriendelijke man staat ons te woord in het Nederlands, Duits en Frans en weet ons te vertellen dat deze hele straat ooit een bloeiend industriegebied was voor textiel. De eigenaar van het pand had meerdere gebouwen in de straat, maar is in de jaren ’80 failliet verklaard. De panden staan sindsdien leeg en worden aan hun lot overgelaten.
